II. 9Omitte vatem.lxi
Πάρες τὸν μάντιν, id est Omitte vatem. Uti conveniet, quoties alicui parcendum admonebimus, quod is eximius sit et immunis habendus a vulgari sorte, veluti si quis poetae, theologo, sacerdoti diceret oportere parci. Antiquitus mos erat, ut augur coronatus ante aciem incederet, neque fas erat hunc telis impetere, utpote virum sacrum. Poterit adagium etiam per ironiam usurpari.