Obviis ulnis est apud Quintilianum pro eo, quod est avide sitienterque. Translatum ab iis, qui porrectis ulnis properant in complexum eorum, quorum magno desiderio tenebantur quosque cupidissime conspiciunt. Legimus et obviis manibus. Divus Hieronymus ad Pammachium : Condiscipulum quondam et sodalem et amicum obviis, ut aiunt, manibus excipio. Basilius in praefatione Dialogi Ἀμφοτέραις χερσίν, id est Ambabus manibus, eodem sensu scripsit. Haec si ad rem animi detorqueantur, figuram proverbialem habebunt, ut Ego tuas literas obviis ulnis excipiam.