Σιμωνίδου μέλη, id est Simonidis cantilenae. De vafris ac subdolis dictum est. Hunc tradunt primum astutiam et quaestum in artem induxisse. Erant illi duo scrinia, alterum gratiarum, alterum praemiorum, quae cum post tempus aliquantum aperuisset, gratiarum arculam semper offendebat inanem, praemiorum semper plenam, hoc commento significans se nolle gratis donare carmina. Meminit hujus rei Plutarchus in libello Περὶ τῆς πολυπραγμοσύνης. Unde Aristophanes apud Suidam : ᾎσαι Σιμωνίδου μέλη, id est Cane Simonidis carmina. Meminit Aristophanes in Avibus :
id estΠρῶτον μὲν αὐτὸν τὴν λύραν λαβόντ᾿ ἐγὼ ᾿κέλευσα ᾎσαι Σιμωνίδου μέλη,
Ad duo scrinia allusit Thocritus in Charitibus :Primum quidem ipsi jussi, uti sumpta lyra sonaret,
Simonideam cantionem.
id estὈκνηραὶ δὲ πάλιν κενεᾶς ἐπὶ πυθμένι χηλοῦ,
Rursus at ignavae vacuo intra scrinia fundo.