II. 8. Ficum Mercurio. lxiv

Σῦκον ἐφ᾿ Ἑρμῇ, id est Ficum Mercuri. De prompto et quibuslibet exposito beneficio dicebatur. Nam antiquitus mos erat, sicubi ficus repertus fuisset, eum veluti Mercurio sacrum suspendere. Liberum autem erat tollere ficum Mercurialem, cuicumque libitum fuisset, vel quod is deus furibus favere creditus est vel juxta paroemiam illam Κοινὸς Ἑρμῆς, id est Communis Mercurius. Huc opinor allusisse Persium, cum ait :

Imque luto fixum possis transcendere nummum

Nec gluto sorbere salivam Mercurialem,

ut indicatum est alibi.

Index Adagiorum