II. 8Charontis janua.xxii
Χαρώνειος θύρα, id est Charontica janua. De imminente capitis periculo sive de re magnopere tristi. Sic enim antiquitus appellabatur una e carceris januis, per quam damnati judicum sententiis ad supplicium educebantur. Referunt Zenodotus, [Coll.] Hesychius [Lex.] et Suidas. [Lex.] Charontis enim cymba fingunt animas ad inferos deduci. Hinc Aristophanes in Pluto : Ὁ δὲ Χάρων τὸ ξύμβολον δίδωσι, [Plut.] id est Dat symbolum Charon, significans illi imminere mortem.