II. 8. Semper me tales hostes insequantur. ix

Ἀεὶ τοιοῦτοί με πόλεμοι διώκοιεν, id est

Me bella semper insequantur talia.

Ubi quospiam libenter odimus ac simultatem illorum contemnimus. Est enim hominum genus, quos periculosius sit demeruisse, ut ait Seneca, quam offendisse et quos magis expediat inimicos habere quam amicos. Et quibusdam displicuisse laudabile est, et sunt cum quibus amicitia copulatum esse dedecori sit, simultate dissidere pulchrum. Potest accommodari et in eos, qui desciscunt ab amicitia, sed ut inimici nihil queant nocere. Legitur et ad hunc modum :

Ἀεὶ τοιοῦτοί με πολέμιοι διώκοιεν,

id est

Me semper hostes insequantur hoc genus.

Index Adagiorum