II. 7. Megaricae sphinges. xviii

Μεγαρικαὶ σφίγγες, id est Megaricae sphinges. Ita scorta quaedam vulgus olim appellabat, sive quod vulgo molles sphictae παρὰ τὸ σφίγγω dicuntur apud Graecos sive quod apud Megarenses nutrix sphinx appelletur sive quod Megarensium mores improbi fictique et populari convicio quondam notati fuerint. Unde Aristophanes in Vespis risum Megaricum, de quo dictum est alibi, taxat :

Μηδ᾿ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν κεκλασμένον,

id est

Sed ne Megaricos rursus infractos jocos.

Suidas refert et hunc versiculum, sed tacito, ut solet, auctoris nomine :

Ἀλλ᾿ ἔστιν ἡμῖν Μεγαρική τις μηχανή,

id est

Nobis adest Megarica quaedam machina.

Risum seu jocum Megaricum intellegit mollitiem Megarensium. Refertur in collectaneis Diogeniani.

Index Adagiorum