II. 6. Flet victus, victor interiit. xxiv

Κλαίει ὁ νικηθείς, ὁ δὲ νικήσας ἀπόλωλεν, id est

Qui vicit periit, plorant qui succubuere.

Quoties utraque pars magno suo malo discedit, ita ut plerumque solet in bellis accidere, item in litibus forensibus, in contentionibus. Nam Hesiodus duas facit Eridas, quarum altera pestifera sit mortalibus, altera frugifera. In priore certaminis genere qui vicerit, discedit improbior, qui victus sit, infelicior. In posteriore qui superior evaserit, discedit clarior ; qui superatus fuerit, discedit se ipso melior. Tradunt hoc natum a Sibyllae Erythraeae vaticinio, quod edidit de pugna apud Chaeroneam commissa ; nam illic Athenienses cum Thebanis victi perierunt, Philippus victor protinus a Pausania sublatus est. Meminit hujus Georgius Gemistus in Hellanicis. Quanquam idem olim usuvenit Troianis et Graecis post insanissimum bellum pro mala muliercula tot annos gestum ; nam Troia funditus eversa est, Graeci victores aut in reditu perierunt aut domi reperere perniciem.

Index Adagiorum