II. 6. Aquam bibens nihil boni parias. ii

Ὕδωρ δὲ πίνων χρηστὸν οὐδὲν ἂν τέκῃς, id est

Aquam bibens probum et utile paries nihil.

Hujus auctorem ferunt Demetrium Halicarnasseum. Cujus sensus est a poetis nihil praeclarum aut posteritate dignum aut venustum proficisci, si biberint aquam, hoc est, si pauperes fuerint et tenui victu. Horatius :

Nulla placere diu neque vivere carmina possunt,

Quae scribuntur aquae potoribus.

Item Juvenalis :

Quod si Vergilio puer et tolerabile desit

Hospitium, caderent omneis a crinibus hydri,

Surda nihil gemeret grave buccina.

Idem : Satur est cum dicit Horatius ohe. Demetrii Halicarnassei distichon hujusmodi citatur a Zenodoto, etiam si in epigrammatis refertur Nicerati titulo :

Οἶνός που χαρίεν τι φέρει ταχὺς ἵππος ἀοιδῶν

Ὕδωρ δὲ πίνων χρηστὸν οὐδὲν ἂν τέκῃς.

Quanquam apud Athenaeum secus refertur versus prior :

Οἶνός τοι χαρίεντι πέλει μέγας ἵππος ἀοιδῷ,

id est

Sane magnus equus lepido sunt vina poetae.

Iidem versus referuntur ab Athenaeo, secundo Dipnosophistarum libro, ex epigrammate quodam, quod quidam scripserat in Cratinum, qui frequenter in comoediis taxatur ut vinosus. Quin et Horatius eloquentiam vino tribuit :

Fecundi calices quem non fecere disertum ?

Martialis :

Possum nil ego sobrius, bibenti

Succurrunt mihi quindecim poetae

Aristoteles libro De naturis animantium octavo psittacum loquaciorem fieri putat, si vinum biberit.

Index Adagiorum