Plutarchus in commentario, cui titulus Quo pacto quis ab inimico juvari possit, hunc senarium ex tragoedia quapiam allegat :
id estἌλλων ἰατρός, αὐτὸς ἕλκεσι βρύων,
In eos torquendus est, qui errata castigant incessuntque aliena, intercutibus vitiis ipsi madentes. Illud vulgo tritissimum : Medice, tibi ipsi medicus esto. Gregorius in Apologia de fuga sua : Ἢ τῆς παροιμίας πόρρω θέωμεν, ἄλλοις ἰατρεύειν ἐπιχειροῦντες, αὐτοὶ βρύοντες ἕλκεσι, id est Aut proverbium procul effugiamus, aliis mederi parantes, ipsi scatentes ulceribus. Non dissimilem sententiam refert M. Tullius Philip. XII : Etenim qui multorum custodem se profitetur, eum sapientes sui primum capitis aiunt custodem esse oportere. Xenophon in Convivio simile quiddam indicat vulgo jactatum in divinatores : Οἱ μάντιεις λέγονται δήπου ἄλλοις μὲν προαγορεύειν τὸ μέλλον, ἑαυτοῖς δὲ μὴ προορᾶν τὸ ἐπιόν, id est Aiunt sane divinos aliis quidem praedicere futura, sibi ipsis vero non prospicere, quod instat.Aliis medens, at ipsus ulceribus scatens.