II. 5. Dies adimit aegritudinem. v

Menedemus in Ἑαυτὸν τιμωρουμένῳ Terentiana nominatim adagii vice refert :

Aut ego, inquiens, profecto ingenio egregie ad miseriam,

Natus sum, aut illud falsum est, quod vulgo audio

Dici, diem adimere aegritudinem hominibus.

Eodem spectasse videtur Sophocles in Ajace flagellifero : Χρόνος γὰρ εὐμαρὴς θεός, id est Tempus enim facilis deus, videlicet quod omnia leniat molliatque. Ovidius :

Quod male fers, assuesce, feres. Bene multa vetustas

Lenit.

Euripides in Alcestide : Χρόνος μαλάξει σε, id est Tempus dolorem leniet. Marcus Tullius libro Tusculanarum quaestionum III : Quod ita esse dies declarat, quae procedens ita mitigat, ut iisdem malis manentibus non modo leniatur aegritudo, sed in plerisque tollatur. Idem Epistolarum lib. V : Nam quod allatura est diuturnitas, id nos praecipere consilio prudentiaque debemus. Citatur ex Iphiclo :

Λύπης δὲ πάσης ἐστὶν ἰατρὸς χρόνος,

id est

Tempus molestiis medetur omnibus.

Euripides :

Μέλλοντ᾿ ἰατρὸς τῇ νόσῳ διδοὺς χρόνον

Ἰάσατ᾿ ἤδη μᾶλλον ἢ τεμὼν χρόα,

id est

Medicus, dedit qui temporis morbo moram,

Is plus remedii, quam cutis sector, dedit.