II. 3. Proprii nominis oblivisci. xcvi

Proverbialis hyperbole Proprii nominis oblivisci in hominem supra modum obliviosum. Lucianus in Toxaride : Θᾶττον γοῦν τοὔνομα ἕκαστος αὐτῶν ἐπιλάθοιτο τοῦ πατρός, id est Itaque citius feret, ut patris sui nomen oblivisceretur quisque. Ovidius :

Nominis ante mei venient oblivia nobis.

Usurpatur et a divo Hieronymo in epistola quadam. Plinius libro Historiae mundi septimo inter ademptae memoriae exempla commemorat et Corvinum Messalam oratorem, qui nominis etiam proprii fuerit oblitus, cum id defunctis etiam agnosci creditum sit aliquandiu (atque hinc mos priscis, priusquam rogo imponerent cadavera, nomen proprium inclamandi).

Index Adagiorum