II. 3Proprii nominis oblivisci.xcvi
Proverbialis hyperbole Proprii nominis oblivisci in hominem supra modum obliviosum. Lucianus in Toxaride : Θᾶττον γοῦν τοὔνομα ἕκαστος αὐτῶν ἐπιλάθοιτο τοῦ πατρός, [Tox.] id est Itaque citius feret, ut patris sui nomen oblivisceretur quisque. Ovidius :
[Pont., II, 11, 5] Usurpatur et a divo Hieronymo in epistola quadam. [Epist., 126, 2, 1] Plinius libro Historiae mundi septimo inter ademptae memoriae exempla commemorat et Corvinum Messalam oratorem, qui nominis etiam proprii fuerit oblitus, cum id defunctis etiam agnosci creditum sit aliquandiu (atque hinc mos priscis, priusquam rogo imponerent cadavera, nomen proprium inclamandi). [Hist. Nat., VII, 90]Nominis ante mei venient oblivia nobis.