II. 3. Ficum cupit. iii

Σῦκον αἰτεῖ, id est Ficum petit, in eum dicebatur, qui commoditatis alicujus gratia blandiebatur. Inde natum tradunt, quod olim Athenienses agricolis blandiri soleant, ut ab illis ficos praecoquos acciperent, bene ominantes ac precantes, ut in annum sequentem fici feliciter provenirent. Rustici vero posteaquam senserunt civium blandiloquentiam eo spectare, ut ficos acciperent, in proverbium verterunt, ut commodi spe adulantem ficos petere dicerent. Aristophanes in Vespis :

Σὺ δὲ νῦν σῦκά μ᾿ αἰτεῖς,

id est

Tu vero nunc ficos a me petis.

Index Adagiorum