Σπιθαμὴ τοῦ βίου, id est Spithama vitae, hoc est modus vitae perpusillus. Proverbialis est figura, mutuo sumpta a rerum mensoribus, apud quos spithama seu palmus digitos duodecim continet, quantum ferme longissimo digitorum porrectu complecti licet. Quin hodie quoque pusillum homunculum palmum aut pugillum hominis appellant idiotae nostrates. Translatum a fabris, qui quatuor digitis conjunctis metiuntur materiam, eam mensuram appellant palaestram ; interdum diducta manu a summo pollicis usque ad summum digiti medii, quam vocant σπιθαμήν. Psal. 38 : Ἰδοὺ παλαιστὰς ἔθου τὰς ἡμέρας μου, brevissimum vitae spacium designans. Refertur adagium a Diogeniano.