Πτήσσει ὥς τις ἀλέκτωρ, id est Trepidat tanquam gallus gallinaceus. In male affectum et commotum aut etiam pavitantem, opportune dicetur ; πτήσσειν enim Graecis fugitare significat atque expavescere, peculiariter autem de avibus dicitur. Aristophanes in Vespis :
id estΠτήσσει Φρύνιχος ὥσπερ ἀλέκτωρ,
Fuit hic Phrynichus Melanthae filius, Atheniensis tragoediarum scriptor, quem Athenienses mille drachmis multarunt, quod Milesiorum excidium tragoedia complexus esset. Quod quidem non adscripturi eramus inter Adagia, nisi commentarius Aristophanis hoc nominatim proverbii loco retulisset. Meminit hujus et Plutarchus in Alcibiade, qui, cum antea fuisset ferox et insolens, ex Socratis familiaritate, cujus singularem integritatem suspiciebat, coepit esse mansuetus ac modestus. Citat autem hunc senarium e poeta quopiam :Galli in morem Phrynichus horret.
id estἜπτηξ᾿ ἀλέκτωρ ὥς, κλίνας πτερόν,
Meminit hujus et in vita Pelopidae. Certamen autem gallorum apud veteres sollemniter ac publicitus exhibebatur. Caeterum, quanquam animal natura pugnax est, tamen gallus, ubi se sentit imparem in conflictu, mire dejectus ac supplex profugit risum praebens spectatoribus.Pavidus refugit more gallinacei
Cum victus alas ille summittit suas.