II. 1Equi senecta.xxxii
Ἵππου γῆρας, id est Equi senecta, proverbium in eos dici solitum, qui praeclaris rebus gestis in juventa, postea quam consenuerint, ad sordidas curas semet abjiciunt. Allegoria sumpta a generosis equis, qui senio facti segnes in pistrinum aut carrum, aut aliud id genus opus detruduntur, olim in precio habiti, dum viribus integris essent. Plutarchus in libello, cui titulus An seni sit administranda respub. : Οὐ παντάπασιν δόξει τοῦτο δὴ τὸ καλούμενον ἵππου γῆρας ἐπάγεσθαι μηδενὸς ἀναγκάζοντος; [An sen. Resp. ger.] id est An non is plane videbitur equi senectam, quemadmodum vulgo vocant, accersere nemine compellente ? Cum hoc convenit Ennianum illud, quod refertur a Cicerone in Catone majore :
[Cat.] Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit.Sicut fortis equus, spacio qui forte supremo